خداوند به پیامبر دستور داد هر گاه پس از استدلال‌های روشن، کسی درباره عیسی علیه‌السلام با تو گفتگو کند، و به جدال برخیزد، به او پیشنهاد «مباهله» کن تا خداوند دروغگو را رسوا سازد.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛

پرسش شما: نفوذ یهودیان در تشکیلات مسیحیّت حقیقت است یا توهم؟

اگر پیامبر اسلام(ص) به قدس دست می‌یافت، یهود می‌بایست از حکومت جهانی چشم می‌پوشید، به همین دلیل خاکریز و سنگرهای یهودی، بنی قینقاع، بنی نضیر، بنی قریظه، خیبر و... در مدینه تا قدس ایجاد شد.

با توجه به نقشه سکونت یهودیان در حجاز، آن‌ها از مدینه تا دیوار قدس را خاکریز زده و استحکامات نظامی فوق العاده و موانعی عظیم در این مسیر فراهم آورده بودند.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: وقتی پیامبر(ص) در روز غدیر امیرمؤمنان(ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کردند، جریان نفاق چه اقداماتی را آغاز کرد؟

در ذهن پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) این بود که اگر من علی(علیه‌السلام) را معرفی کنم، برخی دچار یأس شده و حتی به انکار خودم دست می‌زنند؛ می‌گویند: تو اصلاً پیامبر نبودی؛ بلکه پادشاه بودی که می‌خواهی موقع از دنیا رفتنت، در نبود فرزند، دامادت را به عنوان جانشین قرار دهی.

یهودیان در انتقال قدرت به معاویه نیز تلاش می‌کردند. کعب‌الاحبار با این‌که در نزد برخی از سران صحابه جایگاه خاصی داشت، ولی با سخنان خود چنان در آن‌ها نفوذ کرده بود که با صراحت معاویه را به عنوان حاکم بعد از خلیفه سوم معرفی می‌کرد.

با مسئله دار شدن کوفه بلافاصله عبیدالله با تمام کسانی که مخالفت خود را بر ضد او و خلافت یزید ابراز کردند، به مقابله برخاست و آن‌ها را دستگیر کرد و به زندان فرستاد و سعی کرد اوضاع را در کوفه آرام نگه دارد.

افراد تأثیرگذار بسیاری از اهل کتاب و یهود یا یهودی‌زادگانی در لشکر «عمر سعد» بودند که نقش به‌سزایی در شهادت امام حسین(علیه‌السلام) و واقعه کربلا داشتند.

امام حسین(علیه‌السلام) برای هیچ کس مانند علی اکبر(علیه‌السلام) در زمان شهادت ایشان، اظهار بیتابی نکرد؛ و این شدت بیتابی، جایگاه علی‌اکبر(علیه‌السلام) را نزد امام حسین(علیه‌السلام) نشان می‌دهد. خدایا ما را با او محشور بگردان!

نه مى‌توانیم بگوییم که حضرت قیام کرد براى تشکیل حکومت و هدفش تشکیل حکومت بود، و نه مى‌توانیم بگوییم حضرت براى شهید شدن قیام کرد. چیز دیگرى است.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: مدیریت میدان عاشورا به دست سیدالشهدا(ع) صورت می‌گرفت یا به دست دشمن؟

سیدالشهدا(علیه‌السلام) به خوبی با وضعیت روانی مردم کوفه آشنا بودند و می‌دانستند که هیچ نیرویی برای گرفتن حکومت مهیا نیست، قطعاً به چنین قصدی(حکومت) هم به کوفه نرفتند.

نهضت حسینی مربوط به عصر و زمان خویش نیست، بلکه مکتبی است برای بشر که در مقابل نظام‌های فاسد و مستبد که هر نوع آزادی را از انسان‌ها سلب می‌کنند، دست روی دست نگذارند و به مبارزه عدالت‌طلبانه در راستای احقاق حقوق انسان‌ها برخیزند و خدا با آن‌هاست.

هدف بلند دیگری که سید الشهدا(علیه‌السلام) در حرکت و قیام آن را دنبال می‌کردند، شکستن این سد مظلومیت خودساخته عثمان بود تا مردم را متوجه نمایند که ظالم کیست و مظلوم کدام است؟ کسانی که آب را بر عثمان بسته بودند.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: وضعیت و موقعیت استقرار اردوگاه سیدالشهدا(ع) در کربلا چگونه بوده است؟

با این‌که افرادی همانند سلمان، ابوذر، عمار و... شخصیت‌های بزرگ، و از لحاظ منزلت، نزدیک‌ترین مسلمانان به پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و خاندانش بودند، اما در بین مسلمانان موقعیت اجتماعی بالایی را نداشتند که سخنشان مُطاع باشد.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: آیا امام حسین(ع) با سیراب کردن سپاه حر اهداف خاصی را دنبال می‌کردند؟

اگر آمار کوفیان شرکت کننده در کربلا صحیح باشد و ۳۰ هزار نفر برای مقابله با سید‌الشهدا(علیه‌السلام) آماده باشند، معلوم می‌شود که بسیاری از مردم کوفه برای جنگ نهایی نیامده‌اند.

در غدیر خم هم که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) علی بن ابی‌طالب(علیه‌السلام) را برای مردم معرفی کرد، باید ببینیم جریان نفوذ چگونه توانست سخن پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را خراب کند. لازم است قدرت نفوذ این جریان را خوب درک کنیم تا متوجه شویم که چرا حوادث بعد از وفات آن بزرگوار به وجود آمد.

حرکت امام حسین(علیه‌السلام) به گونه‌ای آغاز شد که هیچ امری بر کسی مخفی نماند و همه مردم متوجه حرکت سیدالشهدا(علیه‌السلام) بودند، زیرا باید این حرکت کاملاً فریادگرانه و علنی باشد و هیچ نقطه مخفی در آن وجود نداشته باشد(تبلیغ گونه باشد).

پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از همان زمانی که دعوت را علنی کرد، به وجود جریان نفاق آگاهی داشت، و به همین دلیل، دو خط را در اقدامات خود پی‌گیری نمود که یکی از آن‌ها مثبت و دیگری منفی بود.

ابوسفیان ارتباط تنگاتنگی با یهود داشت و در بسیاری از اقدامات خود علیه رسول الله(ص)، از کمک و همفکری یهود بهره می‌برد.

سپاه اسلام در سال نهم در موته شکست خورد. پس از این‌که پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) یک سال بعد(سال دهم) از حجةالوداع بازگشتند، دستور آماده‌باش دادند که بروید و موته را آزاد کنید. تجمع نیرو برای رفتن به موته، با تب آن حضرت مصادف شد.

حتی یکی از ابزارها آزردن پیامبر(ص) و فاطمه زهرا(س) نکوهش خدیجه(س) بود که نشان می‌دهد دستی در کار بوده تا حضرت خدیجه(س) را تحقیر کند. بنابراین این نقل که ایشان دو بار ازدواج کرده بود از جعلیات است.