با مسئله دار شدن کوفه بلافاصله عبیدالله با تمام کسانی که مخالفت خود را بر ضد او و خلافت یزید ابراز کردند، به مقابله برخاست و آن‌ها را دستگیر کرد و به زندان فرستاد و سعی کرد اوضاع را در کوفه آرام نگه دارد.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ آتشی که ابتدا در عاشورا با خون سیدالشهدا(علیه‌السلام) و مظلومیت به جا مانده از آن خون‌های پاک روشن گردید و سپس با حرکت کاروان اسرا و نقش‌آفرینی سید الساجدین(علیه‌السلام) و زینب کبری(سلام‌الله‌علیها) در کوفه شام و مدینه استمرار یافت ابدیت شعله ور ماند.

کاروان اسرا در کوفه

با ورود کاروان اسرا به کوفه و سخنرانی حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) در بدو ورود و در میدان شهر بلافاصله اوضاع در آنجا ملتهب شد، به گونه‌ای که نزدیک بود این سخنرانی مردم را بر ضد ابن‌زیاد به شورش وادار کند.

ولی اگر شورش از کوفه آغاز می‌شد بلافاصله در سایر نقاط و شهرها به داستان حکومت و کوفه تبدیل می‌گردید، در حالی که عاشورا مقابله با جریان یزید و اهداف او برای نابودی اسلام بود.

مسئله، یزید و اسلام بود و همه مردم در سراسر دنیای اسلام باید متوجه اهداف شوم یزید در براندازی اسلام می‌شدند.

بنابراین نباید این شورش فعلاً و از کوفه آغاز شود. لذا امام سجاد(علیه‌السلام) بلافاصله خطاب به عمه خودشان حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) فرمودند: ای عمه جان سکوت فرمایید که گذشته راه آینده است.(1)

گرچه بلافاصله با اشاره امام(علیه‌السلام)، حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) هم سکوت فرمودند ولی در آن هنگام مردم کوفه با حالتی به خانه‌های خود برگشتند که به خاطر جنایات واقع شده در عاشورا از یزید و عبیدالله متنفر شده بودند و بدین ترتیب با این واقعه کوفه مسئله‌دار شد.

با مسئله دار شدن کوفه بلافاصله عبیدالله با تمام کسانی که مخالفت خود را بر ضد او و خلافت یزید ابراز کردند، به مقابله برخاست و آن‌ها را دستگیر کرد و به زندان فرستاد و سعی کرد اوضاع را در کوفه آرام نگه دارد.

اما دیگر نگهداشتن اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در کوفه برای او امکان نداشت لذا بلافاصله پیکی از طرف وی به شام فرستاده شد تا تکلیف خود را درباره اسرا روشن کند.

از آنجایی که تا زمان رفت و برگشت پیک به شام حدود یک هفته طول می‌کشید و اسرا در این مدت به جز روز اول که به کوفه منتقل شدند و روز آخر که آن‌ها را از کوفه بیرون کردند، ۴ تا ۵ روز در کوفه حضور داشتند، با افشاگری برای مردم کوفه(2) کار را در آن شهر به جایی رساندند که دیگر از این به بعد هرگز مردم کوفه با یزید و برنامه‌های او همراهی نکنند.

انتهای پیام/

منبع: کتاب ثاقب جلد1، نگاهی تحلیلی به تاریخ صدر اسلام، مؤلف حجت‌الاسلام والمسلمین طائب، تحقیق و نگارش محمدمهدی حامدی، چاپ اول سال 95، انتشارات رشید، صص 114-116

پی نوشت؛

1 – الاحتجاج، ج2، ص109

2 – که می‌توان به سخنرانی امام سجاد(ع) و فاطمه صغری(س) و خطبه جناب ام کلثوم در میان کوفیان اشاره نمود.