با توجه به نقشه سکونت یهودیان در حجاز، آن‌ها از مدینه تا دیوار قدس را خاکریز زده و استحکامات نظامی فوق العاده و موانعی عظیم در این مسیر فراهم آورده بودند.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پس از بیان اقدامات تروریستی یهود در جلوگیری از تولد پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، مهم ترین مطلب، تلاش آنان برای ایجاد استحکامات و موانع، در مسیر رسیدن پیامبر صلی الله علیه وآله به قدس است.

با نگاهی به نبردهای پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) با یهود و با بررسی زمانی و مکانی این نبردها، به نقشه‌های عجیب و زیرکانه آنان می‌توان پی برد. در قدم اول، نیازمند بررسی پیشینه تاریخی مدینه، نخستین پایتخت حکومت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستیم. در تاریخ آورده‌اند که نخست، یهود به یثرب آمدند و این شهر را بنیان گذاردند. آنان پیش از هجرت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به صورت گروهی در این منطقه ساکن شدند.

دروغ تاریخی یهود

یهودیان شنیده بودند که پیامبر آخرالزمان به یثرب می‌رود و در این باره اطلاعات کامل داشتند.(۱) آنان ادعا می‌کردند که برای یافتن پیامبر آخرالزمان و ایمان آوردن به او به مدینه رفته‌اند، ولی اگر چنین بود، چرا به عیسی علیه السلام که معجزات بسیار نشان داد، ایمان نیاوردند؟

خبر ظهور حضرت عیسی علیه السلام به صراحت در کتب مقدس یهود بود؛ به گونه‌ای که هنوز هم آن‌ها به دنبال مسیح راستین یا مسیح جدید بودند. پس دست کم گروهی از یهودیان در این ادعا که ما آمدیم تا ایمان بیاوریم،دروغ می‌گفتند. قرآن نیز یهودیان را به دو گروه امینان و دروغگویان تقسیم کرده است:

«وَمِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الْأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ؛ و در میان اهل کتاب، کسانی هستند که اگر ثروت زیادی به رسم امانت به آنها بسپاری، به تو باز می‌گردانند؛ و کسانی هستند که اگر یک دینار هم به آنان بسپاری، به تو باز نمی‌گردانند؛ مگر تا زمانی که بالای سر آنها ایستاده (و بر آنها مسلّط) باشی! این بخاطر آن است که می‌گویند: «ما در برابر امّیّین [= غیر یهود]، مسؤول نیستیم.» و بر خدا دروغ می‌بندند؛ در حالی که می‌دانند (این سخن دروغ است).(2)

افزون بر این، جای این پرسش است که چرا یهودیان که می‌دانستند پیامبر آخرالزمان در مکه مبعوث می‌شود، به مکه نرفتند؟ چرا در منطقه‌ای مستقر شدند که خالی از سکنه بود؟ یهودیان چون می‌دانستند پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بین دو کوه عیر و احد مستقر خواهد شد، در این محدوده ساکن شدند.(۳)

در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که چرا یهود در سرزمین حجاز پراکنده شدند در حالی که منطقه میان این دو کوه منطقه محدود است؟ آنان ادعا می‌کردند که در یافتن مصداق این منطقه دچار خطا شدند و برخی در خیبر، برخی در تبوک و برخی نیز در مناطق دیگر ساکن گشته‌اند. اما این ادعا دروغی بیش نبود

با نگاهی به نقشه این مناطق در می‌یابیم که آن‌ها درست در راه‌های مدینه به قدس بودند. آنان با استقرار در این مناطق در حقیقت راه پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به بیت المقدس را بستند. آن حضرت اگر می‌خواست از هر راهی از مدینه به سرزمین کنعان(فلسطین) برود یهودیان در برابر او بودند.

اگر از مسیر عراق می‌رفت به فدک و اگر از مسیر مدینه می‌رفت به خیبر می‌رسید. چگونه بپذیریم که آنان تصادفی و اتفاقی در پایتخت حکومتی او مستقر شدند؟

13 سال پیش پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در مکه بود و یهودیان از بعثت او آگاه بودند. حتی یکی از عالمان یهود، در روز میلاد حضرت(صلی‌الله‌علیه‌وآله) او را شناخته بود.(4) چطور یهودیان مدینه نمی‌دانستند که پیامبر موعود در مکه به دنیا آمده است؟ به ویژه که یهود انسجام درونی قوی داشت و حتی بارها به حضرت(صلی‌الله‌علیه‌وآله) یا اجداد ایشان نیز اقدام کرده بود.

اگر آنان برای یاری پیامبر آخرالزمان به مدینه رفته بودند چرا در حالی که او را به دقت می‌شناختند در مکه به او ایمان نمی‌آوردند؟ یهودیان مدینه پیشتر در هنگام درگیری با عرب وعده پیروزی خود به همراه پیامبر موعود را می‌دادند.

«وَلَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَکَانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْکَافِرِینَ؛ و هنگامی که از طرف خداوند، کتابی برای آنها آمد که موافق نشانه‌هایی بود که با خود داشتند، و پیش از این، به خود نوید پیروزی بر کافران می‌دادند (که با کمک آن، بر دشمنان پیروز گردند.) با این همه، هنگامی که این کتاب، و پیامبری را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند؛ لعنت خدا بر کافران باد!»(5)

بسیار پیش‌تر از میلاد پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، ‌هاشم هنگام عبور از مدینه به همسرش گفت: اگر یهود این کودک(عبدالمطلب) را بیابند، می‌کشند.(6) این همان زمانی بود که یهودیان به مردم مدینه می‌گفتند: این پیامبر برای ماست و آمده‌ایم که به او ایمان آوریم؛ بنابراین یهود در واقع برای جلوگیری از ورود پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به قدس به مدینه و اطراف آن آمده بود.

با توجه به نقشه سکونت یهودیان در حجاز، آن‌ها از مدینه تا دیوار قدس را خاکریز زده و استحکامات نظامی فوق العاده و موانعی عظیم در این مسیر فراهم آورده بودند. پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای رسیدن به قدس باید از هفت خاکریز عبور می‌کرد: بنی قریظه، بنی مصطلق، بنی نضیر، خیبر، تبوک، موته و قدس.

سه خاکریز نخست در مدینه بود و یهودیان مستقر در آن‌ها، هر یک در زمانی خاص به جنگ با رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پرداختند. در خاکریز‌های بعدی، حضرت(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جنگ‌های مختلف تا موته پیش رفت ولی با مکر یهودیان به قدس نرسید.

انتهای پیام/

منبع: کتاب دشمن شدید، دفتر اول (جریان شناسی انحراف در تاریخ با محوریت یهود) حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی طائب، چاپ دوم، زمستان95، انتشارات شهید کاظمی، صص 239-242

پی نوشت؛

1 – ر.ک: الکافی، ج8، ص308

2 – آل عمران،75

3 – الکافی، ج8، ص309

4 – ر.ک: همان، ص300

5 – بقره،89

6 – ر.ک: بحارالانوار، ج15، ص51