پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: وضعیت و موقعیت استقرار اردوگاه سیدالشهدا(ع) در کربلا چگونه بوده است؟

پاسخ استاد: در طی این چند روز، ارتباطات میان دو سپاه قطع نبود.(1) از روز هفتم به بعد است که صحنه، حالت نبرد به خود می‌گیرد؛ یعنی تا روز هفتم اگرچه حضرت نباید از کربلا بیرون بروند، ولی ارتباطات وجود دارد.

حضرت نوه رسول خداست؛ نزد ایشان می‌روند می‌بینند دختربچه‌های اردوگاه امام(علیه‌السلام) باهم بازی می کنند.(2) این‌که چند زن و بچه با حضرت هستند، حدود یکصد و اندی را بیان کرده‌اند. دختربچه 3 ساله، 5 ساله و... دائم درخیمه نیستند؛ بلکه بیرون می‌آیند و باهم بازی می‌کنند و سپاه دشمن این را می‌بیند که این خانواده با بچه‌هایش محاصره شده‌اند.

خیمه‌ها نزدیک آب بود، اما نه به‌اندازه‌ای که آب برای بچه‌ها خطر داشته باشد؛ و از طرفی چون در کنار آب، نیزار بود، لذا باید خیمه‌ها جایی باشد که هم به آب نزدیک باشد و هم به اندازه‌ای نزدیک نباشد که حیوانات موذی به بچه‌ها آسیبی برسانند. خیمه‌ها از شریعه خیلی دور نیست. این‌که می‌گویند از آب دور بوده و 15 کیلومتر با آن فاصله داشتند، صحیح به نظر نمی‌رسد و مراد از دور بودن، دور جغرافیایی نیست؛ بلکه دور نیرویی است. البته حضرت کنار فرات نبودند؛ بلکه کنار شریعه(شریعة من الفرات) بودند.(3)

این‌که اصحاب امام(علیه‌السلام) نمی‌توانند آب بردارند، به‌دلیل وجود جماعتی است که اطراف آب را محاصره کرده بودند. وقتی حضرت عباس(علیه‌السلام) می‌خواهند آب بیاورند، با شریعه فاصله زیادی ندارند؛ اما حسب نقل باید 4000 نفر را که می‌خواهند مقاومت کنند، کنار بزنند. پس راه زیاد نیست؛ بلکه جماعت زیاد است.

منبع: جلسه پنجاه و سوم تاریخ تطبیقی استاد مهدی طائب(1395/09/24)

پی نوشت؛

1 - نبردهای آن زمان مثل امروز نبود؛ امروزه دو طرف نبرد هیچ ارتباطی با هم ندارند، ولی آن زمان جنگ‌ها کوس داشت؛ کوس شروع و کوس پایان. وقتی بوق جنگ نواخته می‌شد، همه صف‌آرایی می‌کردند و وقتی جنگ تمام می‌شد، چون دو طرف ارتباط داشتند، باهم صحبت می‌کردند.

2 - تا الآن فیلمی که روزهای قبل از واقعه را به تصویر بکشد، ساخته نشده است.

3 - شریعه نهرهایی است که برای آب‌رسانی به نخل‌ها آنها را می‌کشیدند.