پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب؛ حاکمیت مطلق بر تمام دنیا باید برای امام زمان تحقق پیدا کند

پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب؛ از تحقیر نیروهای ارتش در قلب ایران تا هراس از اقتدار ایران در قلب آمریکا!

پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب؛ حکایت پیوست عملیاتی و توطئه پنهانیِ خسارت‌باری که با پایین آمدن مشارکت مردم در #انتخابات در انتظار ایران بود...

پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب؛ تاج رفت؛ عمامه آمد!؟

پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب؛  ماجرای عکسی که درماندگی نیروهای مقاومت در برابر آتش نیروهای آمریکایی و اسرائیلی بر سر بیروت را از بین برد...

پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب؛  وقتی یک چرخ‌دنده در ایران شکست...

پایگاه اطلاع رسانی استاد مهدی طائب؛ حضرت امام خمینی (ره) دنیا را بیدار کرد...

خطای یزید این نبود که سیدالشهدا را کشته، این یکی از خطاهای کوچکش بود، خطای بزرگ این بود که اسلام را وارونه‌اش کرده بودند، و سیدالشهدا به داد اسلام رسید، سیدالشهدا اسلام را نجات داد.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: چرا امام خمینی(ره) در مقطعی از انجمن حجتیه حمایت کردند؟

بعد از اینکه رهبری آیت‌الله خامنه‌ای رأی می‌آورد، صدای تکبیر نمایندگان در مجلس می‌پیچد و آیت‌الله مشکینی می گوید: « ان‌شاءالله این خبر خوش را به امت‌تان برسانید.»

جدای از این دل‌مشغولی‌های قلمیِ پراکنده، مهمترین و شاید تاریخی‌ترین دست‌نگاره‌های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، «یادداشت‌های روزانه» ایشان باشد. بخش قابل توجه این یادداشت‌ها به ایام پس از پیروزی انقلاب تا همه‌ی سال‌های پس از آن اختصاص دارد.

مهم‌ترین مشخصه غده سرطانی با استناد به منابع علم طب گسترش آلودگی از یک توده کوچک به سایر بافت‌های بدن است و تشبیه اسرائیل به غده سرطانی کاملاً با خوی فسادگستری این قوم منطبق است.

امام خمینی(ره) فرمودند «اسرائیل غده سرطانی است» ولی درباره این کلام چه مقدار کار شده و یا سخن گفته شده است؟! ریشه این غده سرطانی در فلسطین نیست، بلکه باید در کاخ سفید و کاخ الیزه و قصر ملکه انگلستان به دنبالش بود.

علی(علیه‌السلام) در کوفه که مظهر اقتدار اوست، به شهادت می‌رسند. نیروهای ساکن در نخیله با شنیدن خبر شهادت حضرت به شهر باز می‌گردند. اهل بیت حضرت پیکر مبارک ایشان را شبانه در دفن می‌کنند و هیچ کس اعتراض نمی‌کند که چرا مولا را شبانه دفن کردید؟!

من آشیخ غلام‌رضا زنجانی را زیاد دیده بودم. ، احتمالاً گرفتاری ما در سال ۵۱ به وسیله ایشان بود. ما ملاقاتی با آقای شریعتمداری کردیم راجع به لغو حکم اعدام مجاهدین، با این‌که خیلی هم احتیاط می‌کردیم که موقعی برویم که او نباشد.

مرحوم میرزا جواد آقای تبریزی اصلا انجمن حجتیه را قبول نداشت و به شدت به انقلاب پایبند بودند. من یک روز در رابطه با آقای خویی از ایشان سوال پرسیدم و گفتم: آقا جان! نظر شما در رابطه با آقای خویی چیست؟ آیت‌الله تبریزی از شاگردان آیت‌الله خویی بودند در پاسخ به من گفتند که آقای خویی اصلا با انقلاب مخالف نبودند و معتقد بودند که نمی‌شود و ما هم مثل ایشان فکر ‌می‌کردیم.

آقای شریعتمداری وقتی از تهران به قم برگشتند تاسیس دارالتبیلغ را شروع کردند. از همان اول هم مرحوم امام مخالف بود. مخالفت ایشان یک جهتش این بود که اگر بناست کاری بشود، باید در عموم حوزه باشد نه این‌که یک قسمتی رو جدا کنید.

قبل از سال 49 حرکت انجمن یک حرکت بی سر و صدا بود. در درون انجمن این اصطلاح که ما حکومت اسلامی نداریم هنوز ظهور و بروز نکرده بود. تقریبا بعنوان یک سرّی بین افراد بود و خیلی از مؤمنینی که در انجمن حضور داشتند از این جریان خبر نداشتند.

گفت‌وگوی امام راحل و آیت‌الله حکیم در روزهای نخست ورود(امام) به نجف نشان می‌دهد این دو بزرگوار در مباحث کلی خیلی با هم اختلافی نداشته‌اند، بلکه آیت‎الله حکیم زمانه را زمانه امام حسن(ع)، بی‌وفایی مردم، صلح و سازش با دشمن می‌دانسته و امام خمینی(ره) زمانه را زمانه مبارزه و حضور مردم می‌دانستند.