-
پنجشنبه, ۲۷ شهریور ۱۳۹۹، ۰۶:۱۲ ب.ظ
-
۴۷۶
معمولاً هدف از اهانت این است که با ایجاد وضعیتی ناراحت کننده، باعث شوند که مسلمانان از اصول خود یا راه صحیح خود منصرف شوند.
پایگاه اطلاعرسانی استاد مهدی طائب؛ در طول تاریخ مسلمانان و مؤمنان شاهد اهانت به مقام شامخ پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومان(ع) و دیگر اولیاء دین بوده و هستند. در برابر این موج از تخریبها و اهانتها چه باید کرد؟ این سوالی است که بسیاری از مؤمنان با آن مواجه شدهاند.
هنوز هم با وقوع این اهانتهای رذیلانه و تبلیغاتی که بر روی آن صورت میگیرد، شاهد هستیم که خیل عظیمی از متدینان دچار حالتی از سردرگمی میشوند. بخشی از این حیرت از این روست که باور نمیکنند، کسی اینچنین در مراتب انسانیت نزول کند که حاضر باشد به مقدسترین و پاکترین جلوههای ارزشهای الهی اهانت کند.
اما بخش دیگری از این سردرگمی حاصل آن است که ایشان نمیدانند که در این شرایط بغرنج، وظیفه آنها چیست. به دلیل ندانستن همین وظیفه دینی است که گاهی برخوردهایی نابجا صورت میگیرد که اهداف دشمن را تقویت کرده و جلو میبرد و مؤمنان بدون اینکه متوجه باشند، برنامه هوشمندانه دشمن را تکمیل مینمایند.
1 - سابقه اهانت به اولیاء الهی
در حدیث و تاریخ مسئله اهانت به اولیاء الهی از جمله پیامبران خدا و معصومان(ع) امری جدید نیست و سابقهای طولانی دارد. امام صادق(ع) در ضمن روایتی طولانی به این مطلب اشاره مینماید که اهانت از سوی مخالفان سابقهای طولانی از زمان انبیاء دارد. انبیاء و حجج الهی هیچ گاه از شرّ زبان مردم زمان خویش در امان نبودهاند.
2 - سیره معصومان(ع) در مواجهه با اهانت کنندگان
بررسی کامل سیره و سنت اهلبیت(ع) در برخورد با اهانت کنندگان، نیازمند مجالی واسع و فرصتی مفصل است که در آن باید به همه موارد نقل شده در تاریخ در این زمینه دست یافت و سپس به تحلیل و بررسی و درس گرفتن از آن پرداخت. اما اگر بخواهیم با توجه به مجال حاضر به ذکر برخی از نکات این سیره شریف بپردازیم، میتوان موارد زیر را در سیره و سنت اهلبیت(ع) در مقابله با جریان اهانت مشاهده کرد.
پرهیز از دامن زدن به اهانت: اولین وظیفه این است که به اهانت دشمن دامن نزده و اقدامات هیجان زده و شتاب آلود انجام ندهیم.
نفی رویکرد تلافی جویانه: از جمله روشهای غلط برخورد با اهانت، عصبانی شدن و در پیش گرفتن رویکرد تلافی جویانه است.
تفکیک میان اهانت کننده نادان و مغرض: یکی از راهبردهای اصلی موجود در سیره اهلبیت(ع) در مقابله با اهانت، تفکیک میان اهانت کننده نادان از اهانت کننده مغرض است
.رفع بهانههای اهانت: در مقابله با مسئله اهانت به اولیاء الهی یکی از مسائلی مهمی که باید رعایت شود این است که بهانههای اهانت زدوده شود.
شناخت اهداف دشمن: یکی از روشهای مهم متخذ از سیره معصومان(ع) در مواجهه با اهانت، شناسایی اهداف دشمن در ایجاد و مانور تبلیغاتی بر روی این اهانتهاست.
3 - معرفی برخی از اهداف دشمن در اهانت به مقدسات
با توجه به روایات متعدد و گزارشهای تاریخی فراوانی که ذکر شد، میتوان چنین نتیجه گرفت که برخی از اهدافی که دشمن میتواند به دنبال آن باشد چنین است
1 - ایجاد سرخوردگی و پشیمانی و تزریق روحیه یأس در میان متدینان و جلوگیری از تداوم راه صحیح، همانند اهانتهایی که دشمنان پیامبران به ایشان روا میداشتند تا آنان و اطرافیان آنها را از تداوم راه حق باز دارند.
2 - گریزان کردن دیگران از راه حق و کریه جلوه دادن مسیر هدایت و دور کردن افراد از مسیر حق، همانند اهانتهایی که مخالفان راه انبیاء، علیه انبیاء روا میداشتند و انبیاء الهی را به سحر و جادو متهم مینمودند.
3 - خراب کردن چهره و خشونت طلب نشان دادن مؤمنان با وارد کردن آنها به دور مقابله و برخورد عملی، همانند روش جاری در بسیاری از روزنامهها و رسانههای غربی که اهانت به مقدسات و اولیاء دین را به عنوان آزادی بیان معرفی میکنند و مخالفت با آن را خشونت طلبی میدانند.
4 - ایجاد درگیری داخلی میان مسلمانان خصوصاً در اهانت به نمادها و بزرگان فرقهها، همانند زمینهسازی بسیاری از شبکههای ماهوارهای که در آن به مقدسات و اولیاء دین و فرقههای گوناگون اهانت میشود، تا میان این گروهها درگیری ایجاد شود.
5 - ایجاد بحرانها و حاشیههایی برای ایجاد انحراف در اذهان عمومی، همانند مواردی که دشمن برای سرپوش گذاشتن بر مسائل اساسی موجود در میان مسلمین از اهانت به عنوان ابزاری برای منحرف کردن اذهان عمومی استفاده میکند و مثلا در حالی که رژیم صهیونیستی خطر جدی علیه اسلام است، با ترویج اهانت به مقدسات فرقههای مختلف،مسلمین را به یکدیگر مشغول میسازد.
4 - استقامت و پایداری؛ مهمترین راهکار مقابله با اهانت
پس از شناخت اهداف اصلی دشمن و اتخاذ تصمیمات همراه با درایت و حزم، باید راه اصلی خود را با قدرت ادامه دهیم. معمولاً هدف از اهانت این است که با ایجاد وضعیتی ناراحت کننده، باعث شوند که مسلمانان از اصول خود یا راه صحیح خود منصرف شوند.
انتهای پیام/
نویسنده: سید مجتبی عزیزی