رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اصرار عجیبی بر کوبیدن یهودیان دارد. در برابر، شاهد آن هستیم که جریان باطل، تمام تلاش‌های خود را برای آبروبخشی به این شجره ملعونه به کار می‌گیرد.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ از مطالب مختلف این کتاب، به خوبی روشن است که رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اصرار عجیبی بر کوبیدن یهودیان دارد. در برابر، شاهد آن هستیم که جریان باطل، تمام تلاش‌های خود را برای آبروبخشی به این شجره ملعونه به کار می‌گیرد.

در گوشه دیگری از این فعالیت، برخی افراد جریان حاکم در حد توان خود، به دنبال پاک نمودن ساحت یهود از روایاتی است که شامل نکوهش و کاستن از موقعیت آن‌ها در اذهان مسلمانان است. موارد متعددی از این دست فعالیت را می‌توان یافت که در اینجا به ذکر برخی موارد مشهود، بسنده می‌شود.

نمونه نخست:

یکی از صحابه پس از مجروح شدن، وقتی دید برخی به حال او گریه می‌کنند، به آن‌ها گفت: تو را به خدا، مگر نمیدانی رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هر کس که بر او گریه شود، عذاب می‌شود؟ راوی گوید: این ماجرا را برای موسی بن طلحه گفتم؛ او از برخی همسران پیامبر برایم نقل کرد این کلام رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، درباره یهودیان بود!(نه هر کسی که بر او گریه شود).(1)

نمونه دوم:

به یکی از همسران پیامبر گفتند که ابوهریره می‌گوید: رسول‌الله فرمود: نحوست در سه چیز است؛ خانه، زن و اسب. وی گفت: ابوهریره سخن رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را کامل نشنیده است. او وقتی پیش رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمد که آن حضرت داشت می‌فرمود: خداوند یهود را بکشد؛ آن‌ها می‌گویند: نحوست، در سه چیز است؛ خانه، زن و اسب.(2) اما ابوهریره فقط آخر این حدیث را شنید!(3)

نمونه سوم:

یک بار، وقتی جنازه مردی یهودی را از برای رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) تشییع می‌کردند، حضرت برخاست. بر اساس گزارش‌های موجود، این برخاستن یا به خاطر کراهت از بوی بد جنازه بود؛(4) و یا این که حضرت خوش نداشت جنازه یهودی از بالای سر ایشان رد شود.(5)

ولی باز شاهد آن هستیم که برخی برای تلطیف این فضا، علت برخاستن رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به خاطر ترس و فزع از مرگ؛(6) و یا به خاطر حضور ملائکه دانسته اند!(7) بر پایه گزارشی دیگر، عده‌ای تلاش داشتند این مسئله را به عنوان یک سیره نبوی معرفی کنند!

ولی امیرالمومنین(علیه‌السلام) پاسخ داد: رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فقط یک بار در مقابل جنازه یهودی بلند شد و قبل یا بعد از آن، هیچ وقت این کار را تکرار نکرد.(8) آنگاه از پشت پرده ی این تلاش همگانی آگاه می‌شویم که بدانیم، امیرالمومنین(علیه‌السلام) این افراد را یهودیان مسلمان شده معرفی فرمود.

زید بن وهب می‌گوید: در حضور امیر المومنین(علیه‌السلام) از برخاستن در مقابل جنازه صحبت کردیم. ابو مسعود گفت: ما همواره این کار را انجام می‌دادیم. حضرت فرمود: راست گفتی؛ این کار مربوط به زمانی بود که یهودی بودید.(9)

نمونه چهارم:

برخی به دنبال آن بودند تا پاره‌ای از آیات مربوط به یهود را به دیگران نسبت دهند. از ابن وهب روایت شده است: ابن زید در مورد آیه 61 سوره بقره«ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْکَنَةُ؛ و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد؛ و باز گرفتار خشم خدائی شدند.»(10) گفت: منظور از این عده، یهودیان بنی اسرائیلند. به او گفتم: آیه، درباره قبطیان مصر است[نه یهود بنی اسرائیل]. ابن زید گفت: این آیه چه ربطی به قبطیان نصر دارد؟! نه، به خدا قسم آن‌ها قبطیان مصر نبودند؛ بلکه یهودیان بنی اسرائیل بودند.(11)

انتهای پیام/

منبع: دشمن شدید، دفتر دوم (برگرفته از دروس تاریخ تطبیقی استاد مهدی طائب) به کوشش سید محمدمهدی حسین پور و مجتبی رضایی، چاپ اول، بهار 98، انتشارات شهید کاظمی، صص83-85

پی نوشت؛

1_ مسلم، ج3، ص42

2_ این روایت را عبدالله عمر نیز از رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل کرده است.(بخاری، ج7، ص31؛ و...)

3_ مسند ابوداود، ص215 ؛ مسند الشامیین، ج4، ص343

4_ مسند احمد، ج1، ص 201 ؛ مجمع الزوائد، ج3، ص 28

5_ السنن الکبری نسائی، ج1، ص627 و 628

6_ مسند ابویعلی، ج3، ص454 ؛ مسند احمد، ج3، ص319

7_ السنن الکبری نسائی، ج1، ص627 و 628

8_ امالی محاملی، ص186 و 187 ؛ ناسخ الحدیث و منسوخه ابن شاهین، ص395 و 396

9_ مجمع الزوائد، ج3، ص28

10_ سوره بقره، آیه 61

11_ جامع البیان، ج1، ص449و 450