شاکله دین عیسی(علیه‌السلام) فریسی ستیزی بود و آشکارا به آن حمله کرده بود. اما پولس با نامه‌ها و کتاب‌های خویش لبه تیز فریسی ستیزی عیسی(علیه‌السلام) را کنُد و مسیحیت را دین آشتی با یهود ساخت.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پس از عیسی(علیه‌السلام) سازمان یهود نفس راحتی کشید، اما مبارزه با دین مسیح همچنان ادامه یافت. به گفته اناجیل، حضرت عیسی(علیه‌السلام) پترس(۱) را به جانشینی خود برگزید و امتش را به پیروی از او فراخوانده بود.(۲)

از عبارات انجیل چنین بر می‌آید که ماموریت پترس عام بوده و شامل غیر یهودیان نیز می‌شده است.(۳) پترس پس از صعود عیسی(علیه‌السلام) به آسمان در میان پیروان او نقش محوری داشت. این امر به خوبی از عبارت باب اول کتاب «اعمال رسولان» برمی‌آید. پترس در مواردی حتی به سراغ غیر یهودیان نیز رفته و بین آن‌ها فعالیت کرده است.(۴)

تا حدود سال ۴۰ میلادی یعنی حدود ۱۰ سال پس از حیات زمینی عیسی(علیه‌السلام) اوضاع به همین منوال بود. در این زمان شخصی به نام شائول به مسیحیت گروید و به پولس تغییر نام داد.(۵)

پولیس، از فریسیان و علمای بزرگ یهود و دشمن سرسخت مسیح بود. او به شدت دستگیری و قتل عیسی(علیه‌السلام) را دنبال می‌کرد و بر مسیحیان سخت می‌گرفت و آنان را شکنجه و آزار می‌داد.(۶)

وی برای دستگیری نوایمانان مسیحی که گریخته بودند از رئیس کاهنان نامه گرفته بود و به سوی دمشق می‌رفت که در نزدیکی دمشق نوری در اطرافش درخشید و صدایی شنید که به او گفت: شائول، شائول چرا بر من جفا می‌کنی؟ او پرسید تو کیستی؟ و پاسخ شنید من آن عیسی هستم که تو بر او جفا  می‌کنی.

سپس حضرت به وی دستور داد به شهر برود تا دستور بعدی به او برسد. هنگامی که پولس وارد دمشق شد، مومنان مسیحی به وحشت افتادند و معابد مسیحی هشدار دادند که شائول یهودی آمده و آتشی به راه خواهد انداخت.

وی وارد معبدی شد و گفت: نترسید من با شما هم فکر هستم. تاکنون خطا می‌کردم و اکنون دریافته‌ام که حق با شماست و عیسی(علیه‌السلام) مرا به پیروی از مسیر حق فراخوانده است.(۷)

این ماجرا را لوقا که بعداً توسط پولس(یاسولس) ایمان آورده و شاگرد خصوصی او بود در کتاب «اعمال رسولان» نقل کرده است. هشت باب نخستین این کتاب درباره پترس(جانشین راستین عیسی(علیه‌السلام)) و تلاش‌های اوست، اما از باب نهم به بعد بیشتر به مسافرت‌های تبلیغی پولس بین مردم می‌پردازد که باعث شد عده فراوانی در شهرهای مختلف به مسیحیت بگروند.

حتی برنابا که از حواریون خوب عیسی(علیه‌السلام) بود نخست جذب عقاید دروغین پولس شد؛ چرا که پولس تمام تفسیر تورات را می‌دانست و آن را حفظ بود. به تدریج برنابا دریافت که آموزه‌های پولس دارای انحرافاتی است. پس به او اعتراض کرد اما پولس پاسخ داد تفسیر من و تو از انجیل متفاوت است.(۸)

به تدریج بین پولس و دیگر حواریون از جمله پترس اختلافاتی در زمینه‌های عقیدتی، عملی و رهبری جامعه مسیحیت روی داد. پولس برگزیدگی پترس از سوی عیسی(علیه‌السلام) را پذیرفته بود، اما مدعی بود ماموریت پترس تنها در میان یهودیان بوده و بعدا حضرت عیسی(علیه‌السلام) همان مأموریت را در امت‌ها به او سپرده است.(۹)

مسئله به اینجا ختم نشد بلکه پولس رو در روی پترس ایستاد و با او مخالفت کرد. حتی او را به نفاق متهم ساخت و سایر یهودیان هم با وی نفاق کردند، به حدی که برنابا نیز در نفاق ایشان گرفتار شد.(۱۰)

از آن پس، دو پرچم در جامعه مسیحیان زمان برافراشته شد و مردم نیز به دو گروه تقسیم شده‌اند. دسته‌ای بنا به سفارش مسیح(علیه‌السلام) از پترس و حواریون پیروی کردند و دسته دیگر که بیشتر غیر یهودیان بودند پولس را به رهبری برگزیدند. پولس الهیاتی جدید پدید آورد که هرگز با سخنان عیسی(علیه‌السلام) انطباق نداشت.(۱۱)

به اعتقاد او عیسی(علیه‌السلام) مقام الوهی و فوق بشری داشت. او خدا بود که جسم گرفت.(۱۲) تا به صلیب رود و قربانی گناه انسان شود.(۱۳) به تدریج علمای بزرگ آن زمان که به مسیح اعتقاد داشتند حقیقت را دریافتند، ولی دیگر دیر شده بود.

پولس تمام انجیل‌ها را باطل اعلام کرد و تنها سخن خویش را حجت دانست.(۱۴) شاکله دین عیسی(علیه‌السلام) فریسی ستیزی بود و آشکارا به آن حمله کرده بود.(۱۵) اما پولس با نامه‌ها و کتاب‌های خویش لبه تیز فریسی ستیزی عیسی(علیه‌السلام) را کنُد و مسیحیت را دین آشتی با یهود ساخت.

این مطلب را می‌توان از مجموع نامه‌های پولس دریافت.(۱۶) بدین ترتیب یهود با نفوذ دادن پولس در مسیحیت آن را از درون تهی ساخت؛ به گونه‌ای که تاکنون تمام جهان مسیحیت در خدمت یهود به کار گرفته شده است.

البته حواریونی مانند برنابا و پترس به همراه برخی از علما و بزرگان مسیحیت در مقابل تحریف‌گری‌های پولس ایستادند ولی از طرفی پولس از عالمان بزرگ یهود بود که تسلط زیادی بر مباحث کتاب مقدس داشت و از طرف دیگر حکومت روم(۱۷) نیز طرفدار یهود بود.

در روایات اسلامی چندین بار نام پولس آمده و او عامل کلیدی انحراف گمراهی در میان مسیحیان معرفی شده است. امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام) در روایتی طولانی سرزمینی را در جهنم معرفی می‌کند که ویژه بدعت گذاران و گمراهان بزرگ است. در این سرزمین پنج تن از امت‌های پیشین از جمله پولس قرار دارند.(۱۸)

همچنین در حدیث دیگر فرموده‌اند رسولان خدا در عصر خویش و پس از خود، به شیطان‌هایی مبتلا بودند که آنان را می‌آزردند و مردم را پس از آنان گمراه می‌کردند.(۱۹) پولس و نسطور در امت عیسی(علیه‌السلام) این چنین هستند(۲۰) بعدها مرسیون اندیشه‌های پولس را ادامه داد.(۲۱)

انتهای پیام/

منبع: دشمن شدید، دفتر اول (برگرفته از دروس خارج استاد مهدی طائب) چاپ دوم، زمستان 95، انتشارات شهید کاظمی، صص200-203

پی نوشت؛

1 – نام اصلی پترس، شمعون است. او این لقب را از مسیح(ع) هدیه گرفت. در منابع اسلامی نیز نام وصی عیسی(ع)، شمعون آمده است. ر.ک: من لایحضره الفقیه، ج4، ص176

2 – ر.ک: عهد جدید، انجیل یوحنا، باب 21، شماره های 15-18

3 – همان، انجیل متی، باب 28، شمارهای 19-20

4 – همان، اعمال رسولان، باب10

5 – همان، باب 9، شماره1-31

6- همان، باب‌های 6-8

7- همان، باب9

8- همان، باب15، شماره های 36-40

9 – همان، رساله پولس به غلاطیان، باب2، شماره های 7-13

10 – همان، شماره های 11-13

11 – المیزان، ج3، ص312

12 – نساء، 171

13 – رساله پولس به غاطیان، باب3، آیه13

14 – حدید،27؛ مائده،47

15 – عهد جدید، انجیل متی، باب23

16 – همان، رساله پولس به رومیان

17 – حکومت روم پس از این که شائول به مسیحیت گرایید و به پولس تغییر نام داد، مسیحیت را پذیرفت.

18 – ثواب الاعمال، ص216

19 – الخصال، ص399

20 – بحارالانوار، ج25، ص373

21- مرسیون یا همان مارسیون کسی است که مسیحیان او را نخستین بدعت گذار مسیحی می دانند. می توان او را احیاگر اندیشه های پولس در قرن دوم و عامل اصلی شکل گیری مسیحیت فعلی دانست.