پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ پرسش شما: آیا ائمه اطهار(ع) به وسیله برخی از یاران خود به دنبال نفوذ در حکومت‌های وقت بودند؟

پاسخ استاد: کلمه نفوذ بار منفی دارد و کلمه خوبی نیست؛ چون وقتی کلمه نفوذ بیان می‌شود، آنچه به ذهن تبادر می‌کند، معنای جاسوس است و حال آن که ائمه اطهار(ع) نمی‌خواستند جاسوس بگذارند.

جاسوس کسی است که می‌رود تا سیستم موجود را خراب کند؛ ولی حضرات معصومین(ع) هرگز نفوذی که بخواهد این سیستم را خراب کند، نمی‌فرستادند.

البته ائمه اطهار(ع) نفوذی به‌معنای متوقف‌سازی خرابی‌های آن‌ها داشتند؛ یعنی حکومت می‌خواهد یک منطقه‌ای را خراب کند، ولی نفوذی حضرت کاری می‌کند این‌جا را خراب نکنند.

اما کلام اهل‌بیت عصمت و طهارت و اولیای تابع آن‌ها این است که «إن أریدُ إلّا الإصلاحَ مَا استَطَعتُ و ما توفیقی إلا بالله؛ و (بدانید که) غرض من در آنچه شما را نهی می‌کنم ضدّیت و مخالفت با شما نیست بلکه تا بتوانم تنها مقصودم اصلاح امر شماست و از خدا در هر کار توفیق می‌طلبم.»(هود/88)

اگر امام کاظم(ع) علی بن‌یقطین را در سیستم هاررون می‌فرستند، حضرت او را برای براندازی هارون نمی‌فرستند؛ بلکه برای اصلاح هارون و اصلاح حکومت او فرستادند.

یعنی اگر حکومت هارون در یک جایی بخواهد تصمیمی بگیرد که این تصمیم، حکومت هارون را ساقط می‌کند و اگر حکومت هارون ساقط شود، به‌ضرر اسلام است، امام(ع) به‌وسیله علی‌بن‌یقطین مانع از این تصمیم‌گیری می‌شوند.

منبع: جلسه شصتم تاریخ تطبیقی(1395/11/13)