اعتقاد یهودیان به این‌که قوم برگزیده هستند، مقوله‌ای اساسی در آیین آن‌ها است و در تلمود آمده که اسرائیل به دانه زیتون شباهت دارد، چون زیتون امکان آمیختن به دیگر مواد را ندارد.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ در آیاتی از قرآن کریم و منابع یهود، به نژاد پرستی و ادعای برتری این قوم اشاره شده است. «قوم برگزیده» عنوانی است که در تورات و تلمود فراوان به چشم می‌خورد. به گونه‌ای که مردم جهان به دو بخش اسرائیلی و غیر اسرائیلی تقسیم شده‌اند. به اعتقاد یهودیان به این‌که قوم برگزیده‌اند، مقوله‌ای اساسی در آیین یهود است و در تلمود آمده است که یسرائیل(1) به دانه زیتون شباهت دارد، چون زیتون امکان آمیختن به دیگر مواد را ندارد.(2)

در سفر تثنیه7/6 آمده است: شما قوم مقدسی هستید که خداوند از میان دیگر ملت‌های روی زمین شما را انتخاب کرده است و این به جهت فزونی شما نیست بلکه تعداد شما کم است ولی این انتخاب به جهت محبت خدا به شما و سوگندی است که برای پدرانتان یاد کرده است. در سفر تثنیه14/2 و لاویان20/24 و 26 نیز شبیه این مطلب آمده است.

در تلمود که کتاب احکام یهودیان به شمار می‌رود، می‌خوانیم: ذات قدوس متبارک به ملت اسرائیل چنین فرمود: من خدای همه عالم هستم لکن نامم را فقط بر شما نهاده‌ام، مرا خدای بت پرستان نمی‌خوانند بلکه به عنوان خدای اسرائیل شناخته شده‌ام.(3) البته موضوع برتری یهود بر دیگر اقوام و برگزیده بودن آن در قرآن هم اشاره شده است(4) اما پیداست که ملاک این برتری، دینداری بوده و این طور نیست که یهود برای همیشه این فضیلت را داشته باشند. البته اگر شرایطی که در کتاب مقدس و قرآن آمده است، رعایت می‌کردند همچنان قوم برگزیده و برتر بودند.(5)

شگفت آن که در تلمود آمده است: اعتبار اسرائیلی بیش از ملائکه است و یهودی جزئی از خداست! آن که یهود را بزند، گویی عزت الهی را زده است. قوم برگزیده تنها یهود است و بقیه مردم حیوانند! غیر یهودی که باشد دشمن است و نباید به او رحم کرد. یهودی حق دارد در اموال دیگران تصرف نماید(6) به همین جهت است که قرآن می‌فرماید «اگر دیناری به آنان بدهی به تو باز نمی‌گردانند. چون معتقدند که در برابر غیر یهودی مسئولیتی ندارند.»(7)

قرآن کریم می‌فرماید «یهود و نصاری می‌گویند ما فرزندان خدا و دوستان اوییم»(8) گرچه در این آیه نصاری هم آمده است، لیکن در آیات دیگر قرآن تنها بر نژاد پرستی یهود تکیه شده است؛ مثلاً در سوره جمعه روی سخن تنها با یهودیان است و در جواب این‌که گفته‌اند «تنها ما دوستان خداییم» می‌فرماید «اگر راست می‌گویید آرزوی مرگ کنید.»(9)

همچنین در آیه 94 سوره بقره خطاب به یهود آمده است «اگر بهشت را مخصوص خود می‌دانید آرزوی مرگ کنید»(10) گویا این مطلب جواب گفته یهودیان است که «آتش جهنم جز چند روز به ما نخواهد رسید»(11) این‌که بنی اسرائیل تنها خود را دوستان خدا و بدون هیچ قید و شرطی مستحق بهشت می‌داند، ناشی از نژاد پرستی آنان است؛ ضمن این‌که رفتار این قوم نشان آن است که برتری طلبی هیچ قومی به اندازه آنان نیست، زیرا یکی از دلایل ایمان نیاوردن به پیامبر خدا را غیر اسرائیلی بودن او به عنوان می‌کردند.(12)

منبع:

کتاب پیامبر(ص) و یهود حجاز، نوشته مصطفی صادقی، نوبت چاپ دوم، سال 85، ص37 الی 39

پی نوشت:

1 – در متن چنین آمده که ظاهراً همان بنی اسرائیل است.

2 – موسوعه الیهود، ج5، ص72

3- گنجینه ای از تلمود، ص79

4 – دخان32، بقره47 و122، جاثیه16، اعراف140

5 – بقره آیه 40 و 80؛ سفر خروج، 19/3 و سفر ملوک9/6

6 – نک به دو کتاب الکنز الموصود فی قواعد التلمود. همچنین الصحیح، ج6، ص24

7 – آل عمران، آیه 75

8 – مائده، آیه 18؛ سیره ابن هشام، ج 1، ص563

9 – جمعه، آیه 6

10 – بقره 94

11 – بقره، آیه 80؛ آل عمران، آیه 24

12 – المغازی، ج1، ص365