نفوذ رژیم اسرائیل در احزاب سیاسی هند مثل: «جانانگ» و «سراشتیزا» و تعداد زیادی از نمایندگان پارلمان هند، در پررنگ‌تر شدن تعامل این دو کشور بی‌تاثیر نبوده است. همچنین در ایجاد این ارتباط نهادها و سازمان‌های یهودی آمریکایی نیز تاثیر گذار بوده‌اند.

پایگاه اطلاع‌رسانی استاد مهدی طائب؛ اسرائیل بعد از تشکیل شدن از جانب همسایگان عرب و مسلمان خود مورد تهدید قرار گرفت، به همین دلیل تصمیم گرفت برای حفظ امنیت داخلی و کم کردن فشار سیاسی همسایگان خود، با کشورهای نزدیک به همسایگانش ارتباط سیاسی و دیپلماتیک برقرار کند.

در این بین کشور هند از جمله کشورهایی بود که با توجه به موقعیت جغرافیایی و اجتماعی، زمینه لازم برای برقراری ارتباط را دارا بود. به طور مثال رژیم اسرائیل با ترکیه رابطه سیاسی برقرار می‌کند تا بر سوریه فشار بیاورد، با سودان ارتباط برقرار می‌کند برای اعمال فشار بر مصر، بنابراین ارتباط با هند نیز از همین باب بود.

با اینحال اهداف سیاسی این رژیم درباره هند بعدها به دلیل حل شدن مساله همسایگان، شکل پیچیده‌تری به خود گرفت. اسرائیل در تلاش است تا یک بلوک پان آسیایی از سه کشور «هند، ترکیه و اسرائیل» با کمک آمریکا تشکیل دهد تا بتواند جریان اسلام خواه منطقه را حذف و منزوی کند. البته با توجه به تفکر مشترک مقامات هند و اسرائیل در دشمن بودن مسلمانان این امر بعید و دور از ذهن نیست.

با توجه به موقعیت استراتژیک هند اسرائیل می‌تواند از آن به عنوان یک پل ارتباطی با سایر کشورهای غیر مسلمان منطقه استفاده کند. جدای از این استفاده از اقیانوس هند برای ناوگان‌های دریایی خود، از دیگر مذیت‌های این ارتباط محسوب می‌شود.

از طرف دیگر هند با توجه به جمعیت بالای مسلمانش دارای روابط و تعاملات تاریخی با سایر کشوره‌های مسلمان بوده. از این روی اسرائیل با محکم کردن روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی درصدد ایجاد اختلاف و ضربه زدن به روابط تاریخی کشورهای عربی و مسلمان با هند است. همچنین ایجاد اختلاف داخلی بین مسلمانان و هندوهای هندوستان از دیگر سیاست‌های مخفی و ظالمانه‌ای است که این رژیم آن را دنبال می‌کند.

دلایل هند:

در تاریخ ۱۹۵۰م دفتر تجاری هند در اسرائیل تبدیل به سفارت این کشور شد. تا قبل از فروپاشی شوروی ۸۰ % نیاز تسلیحاتی نظامی این کشور از سوی شوروی تأمین می‌شد، اما بعد از پایان جنگ سرد و ضعف روسیه، هند برای برتری بر پاکستان و مقابله با تهدیدات چین، به دنبال جایگزین دیگری برای تأمین تسلیحات نظامی خود می‌گشت.

در این بین آمریکا به دلیل تهدید دانستن هند در منطقه از فروش سلاح به او خود داری می‌کرد. به همین دلیل هند بهترین راه را در ارتباط هر چه بیشتر با اسرائیل دانست. همچنین در تاریخ ۱۹۹۸م، هند به دلیل آزمایشات هسته‌ای از سوی آمریکا تحریم شد که این امر موجب عمق بیشتر ارتباط هند و اسرائیل می‌شود.

هند از مدت‌ها پیش درباره مسأله کشمیر با مسلمانان درگیر بود لذا یکی از اهداف این ارتباط سرکوبی مسلمانان جدایی طلب کشمیر به عنوان دشمن مشترک بود. دست‌یابی به سلاح‌های پیشرفته برای ایجاد توازن دفاعی در مقابله با پاکستان و استفاده از سرویس‌های جاسوسی این رژیم برای مقابله با نفوذ تروریست‌ها به هند از دیگر اهداف ارتباط با اسرائیل برای هند شمرده می‌شود. با این وجود دلیل اصلی این ارتباط، ایجاد مقدمه‌ای برای روابط سیاسی با اروپا و آمریکا که نتیجه‌اش اشغال کرسی دایم در شورای امنیت در صورت افزایش تعداد اعضاء باشد.

البته نفوذ رژیم اسرائیل در احزاب سیاسی هند مثل: «جانانگ» و «سراشتیزا» و تعداد زیادی از نمایندگان پارلمان هند، در پررنگ‌تر شدن تعامل این دو کشور بی‌تاثیر نبوده است. همچنین در ایجاد این ارتباط نهادها و سازمان‌های یهودی آمریکایی نیز تاثیر گذار بوده‌اند. به طور مثال در زلزله سال ۲۰۰۵م کشمیر، دو سازمان صهیونیستی «کمک رسانی جهانی یهود»۱ و «موسسه جهانی امداد رسانی یهود»۲ بیشترین کمک را به زلزله زدگان هندی و پاکستانی انجام دادند.

نهاد (ORT) نیز در زمینه آموزشی اقدام به کمک کودکان یهودی هندی کرد. همچنین قبیله «بنی مناشه ها» را به یهودیان منتسب کردن و در ادامه انتقال چهار تا پنج هزار نفر از این قبیله به اسرائیل در ۱۹۷۰م از دیگر موارد تلاش برای نزدیکی اسرائیل به هند است.

آنان همچنین تلاش کردن از راه تبلیغات دو نژاد یهود و هندو را از نظر تاریخی شبیه هم معرفی کند. شباهت‌های دروغینی مثل: تاریخ پنج هزار ساله، دشمن مشترک بودن مسلمانان (یعنی پاکستان و فلسطینی‌ها)، در اسارت انگلستان بودن، ترور رهبران (مهاتماگاندی ۱۹۴۸م و اسحاق رابین در ۱۹۹۵م)۳ و… همه این امور مقدمه‌ای بودن تا هند و رژیم اسرائیل هر چه بیشتر به یک دیگر نزدیک شوند. نزدیکی که بیشتر به نفع اسرائیل بوده تا هند.

میلاد پورعسکری

پی‌نوشت:

۱ – world jewish Aid

۲- world jewish Relify

۳- صفاتاج، مجید، دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل، ج۶، تهران، آروَن، چاپ اول: ۱۳۸۸، ص ۸۲۲-۸۱۰٫